Ακέραιο βολβόσχημο μυροδοχείο. Βρέθηκε το 2001 στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη, στον αποθέτη ΝΜΑ 14 της οικίας Ρ. Έχει επίπεδη αλλά ασταθή βάση, ωοειδές σώμα σε σχήμα μικρού βολβού, ψηλό κυλινδρικό λαιμό και δακτυλιόσχημο χείλος. Το χείλος και το πάνω μέρος του λαιμού είναι καλυμμένα με μαύρη βαφή, η οποία έχει στάξει και στο σώμα. Η χρωματική ανομοιογένεια στην επιφάνεια οφείλεται είτε στις συνθήκες ψησίματος στον κεραμικό κλίβανο είτε στην έκθεση του αγγείου σε φωτιά.

Αγγεία αυτού του τύπου έχουν βρεθεί κατά δεκάδες σε ανασκαφές οικισμών και νεκροταφείων σε όλη τη Μεσόγειο. Συνήθως ερμηνεύονται ως δοχεία καλλυντικών, αρωματικών και φαρμακευτικών ελαίων, ο στενός λαιμός των οποίων επέτρεπε την ελεγχόμενη ροή του περιεχομένου τους. Ωστόσο η ανεύρεσή τους σε μαγειρεία σπιτιών ή σε απορρίψεις οικοσκευών με μαγειρικά και επιτραπέζια σκεύη -όπως ο αποθέτης ΝΜΑ 14- υποδηλώνει και τη χρήση τους ως δοχεία για αρτύματα με τα οποία αρωμάτιζαν το κρασί ή το φαγητό. Στην αρχαιότητα αρτύματα, όπως σπόροι πιπεριού, σιναπιού, κυμίνου κ.ά. πωλούνταν σε μικρές ποσότητες λόγω του υψηλού κόστους τους.